Blog

Nee zeggen

maart 14, 2023

De laatste weken voor de zomervakantie waren aangebroken.
Het afgelopen jaar was ik van de ene in de andere opdracht gerold.
Net afgestudeerd en de sector op z’n gat door corona, greep ik alles aan wat op mijn pad kwam. Het gevolg daarvan was dat ik zo ongeveer dag en nacht aan het werk was. Ik had 5 banen en opdrachten door elkaar heen lopen.
Met een rustige en vrije zomer in het vooruitzicht hield ik mijzelf staande.

Ik werd gevraagd voor een vaste baan die na de zomer van start zou gaan. Een geschenk en iets waar ik ontzettend naar uitkeek. Na de zomer zou ik er uitgerust aan beginnen. Om de overdracht zo goed mogelijk te laten plaatsvinden werd mij gevraagd of ik ook voor de zomer alvast een paar dagen kon werken. Mijn eerste reactie; ‘ja dat kan denk ik wel. Ik moet alleen even zien wanneer aangezien ik nu nog allerlei opdrachten heb lopen.’ 

We besloten er later op terug te komen.

Veel mensen hebben moeite met ‘nee’ zeggen, maar waarom eigenlijk?
Zijn moeder zei vroeger weleens; ‘nee is ook een antwoord’.
Als geruststelling op dat het oké was. 

Ik zei ‘ja’, met kanttekening waarin eigenlijk een ‘nee’ zat. Daardoor liet ik ruimte.

Voornamelijk zit de moeilijkheid in de angst voor afwijzing. De ander niet willen kwetsen wanneer je bijvoorbeeld niet meegaat naar het park maar ook dat de ander daarbij jou geen leuk persoon meer zou vinden. 

Dat ik geen duidelijk ‘nee’ heb gezegd bij het gesprek met mijn toenmalige, toekomstige werkgever was ook uit angst dat ik de baan toch niet zou kunnen krijgen. Ik zei ‘ja’, met kanttekening waarin eigenlijk een ‘nee’ zat. Daardoor liet ik ruimte. 

Wanneer we een antwoord geven waarin ruimte blijft voor de ander kan een gevolg zijn dat de ander deze ruimte gaat opvullen. Als jij antwoord op de vraag of je meegaat naar het park en zegt, ‘ja ik weet het niet want ik moet nog veel doen’, is de kans groot dat de ander zegt, ‘ah joh, kom gezellig!’

Dat ik een ‘ja, maar we moeten nog even kijken wanneer’ gaf zorgde er ook voor dat er geen ‘nee’ meer werd gehoord terwijl ik die eigenlijk wel had willen en vooral moeten zeggen. Ik had simpelweg geen tijd om ook nog een paar dagen te komen inwerken naast mijn toenmalige bijbaan, mijn twee gemengde functies op de academie én twee voorstellingen die in première gingen. 

Ik wilde niet zeggen dat ik iets te snel ‘ja’ had geroepen.

Door mijn eigen antwoord moest ik mij óf in onmogelijke bochten wringen óf terugkomen op mijn eerder gegeven reactie. Dat tweede durfde ik alleen niet. Ik wilde niet zeggen dat ik iets te snel ‘ja’ had geroepen.
Ergens kwam ook mijn koppige kant naar voren die wel zou zorgen dat ik het voor elkaar zou krijgen. Absoluut het stomste wat je kunt doen. 

Op voorhand dacht ik namelijk; ik wil mijn toekomstige werkgever niet nu al teleurstellen maar tegelijkertijd stelde ik wél mijn andere collega’s en werkgevers teleur doordat ik een dag afwezig was tijdens een essentiële periode in het proces. Om dat te compenseren ging ik nóg meer werken. Eindstand: half kunnen werken doordat ik te moe was en eigenlijk niemand iets meer aan mij had.

Met die openheid heb ik vrijwel altijd begrip teruggekregen.

Het terug moeten draaien van een eerder gegeven antwoord is vaak achteraf gezien vervelender dan dat je direct nee had gezegd.
Toch durf ik het inmiddels steeds vaker, waarbij ik mijzelf open opstel.
Vaak leg ik dan uit dat ik te snel heb gereageerd of uit enthousiasme iets heb toegezegd maar me later realiseer dat het eigenlijk niet realistisch is.
Met die openheid heb ik vrijwel altijd begrip teruggekregen.

Wanneer ‘nee’ zeggen moeilijk blijft, kun je jezelf altijd een paar tools aanleren om hierin stappen te maken. Dit wil niet zeggen dat het soms evengoed oncomfortabel zal voelen. Ook dat zal een proces zijn.
Wat mij vaak helpt is mezelf bedenktijd geven. Een simpel antwoord is al; ik kom er later even bij je op terug of ik ga er even over nadenken. Ook kun je voorwaarden stellen aan je ‘ja’. In het geval van mij en mijn toekomstige werkgever had ik beter kunnen zeggen; ‘ik kan wel voor de zomervakantie komen inwerken maar wel maar twee in plaats van vijf dagen.’ 

Volgende keer ga ik dit toch maar weer anders doen.

Verder is het belangrijk om je te realiseren dat wanneer je nee zegt dit echt niet persoonlijk naar de ander is en de ander dit ook echt niet altijd zo zal ervaren. Veelal is het simpelweg juist fijn als iemand een helder antwoord kan geven. Mocht je nu toch uit enthousiasme of welke onderliggende reden heel hard ja hebben geroepen kun je natuurlijk altijd nog op een open manier uitleggen waarom je het toch wil terugdraaien.

Sinds deze gebeurtenis van mijn werk maar voornamelijk sinds iemand mij erop wees dat ik zelf ruimte had gelaten door een open antwoord te geven ben ik mij veel bewuster van mijn eigen antwoorden geworden.
Het is en blijft een proces maar ik merk zeker dat het makkelijker wordt om nee te zeggen en ook om het soms terug te moeten draaien.
Als dat niet meer lukt of ik ben eigenlijk te laat, probeer ik enigszins lachend op mijn eigen blaren te zitten en te denken; volgende keer ga ik dit toch maar weer anders doen.

Deel deze blog

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *