Blog

Mijn motivatie

januari 30, 2023

‘Deze spanning is toch niet meer leuk!’


Ik sta klaar in de gang naar het zwembad toe. Ik schud mijn benen en armen los en rek nogmaals mijn hamstrings en schouders. De zenuwen gieren door mijn lijf, en al schuddend kijk ik naar mijn teamgenoten. We zijn er klaar voor. We hebben ontzettend veel uren training gehad en met zijn allen heel hard gewerkt tot dit moment. In mijn hoofd loop ik alles nogmaals door.
We gaan zo klaarstaan langs de badrand, ik begin met tellen en we lopen het podium op. Daar wachten we tot het fluitsignaal klinkt en de muziek start. 

Ik houd mezelf voor dat zodra ik het water in duik de zenuwen weg zijn. Dat is altijd zo, daar moet ik op vertrouwen. Vanaf dat moment zal het vanzelf gaan, dan zal ik zwemmen en de routine laten zien die zelfs tot in mijn spiergeheugen staat gegrift. Tegelijkertijd vraag ik mezelf af waarom ik dit toch elke keer doe. Deze spanning is toch niet meer leuk!

 

‘Wat brengt mij ertoe om al deze dingen te doen’

Al die trainingsuren, elke x weer naar het zwembad toe, het koude water in op de vroege ochtend, mijn avonden doordeweeks volgepland voor trainingen, spierpijn en vermoeidheid, tegenslagen maar waarom? Wat brengt mij ertoe om al deze dingen te doen met als gevolg dat ik op een wedstrijd in een paar minuten de voldoening kan krijgen die daar als gelijkwaardig tegenover staat.

Motivatie wordt in de psychologie gezien als het ‘waarom’ van het gedrag en geeft antwoord op de vraag, waarom we iets doen. Grotendeels wordt gedrag bepaald door biologische behoeften om te kunnen overleven maar er zijn ook vormen van gedrag die daar niet door gedreven zijn, ook wel de aangeleerde behoeften. Aangeleerde behoeften worden aangedreven door motivatie en daardoor is motivatie dus niet direct van buitenaf herkenbaar maar zit het verweven in onze motieven.

Intrinsieke en extrinsieke motivatie

We kennen waarschijnlijk allemaal de scheiding van intrinsieke en extrinsieke motivatie waarbij intrinsiek gedreven wordt vanuit zichzelf en extrinsiek vanuit buitenaf. Een belangrijke toevoeging is dat motivatie dus niet het gedrag is dat ik vertoon. Het gedrag is enkel het middel tot het doel waar ik gemotiveerd voor ben.

Ik ken mijn leven niet anders dan dat ik veel train, en mijzelf tot het hoogst haalbare wil zetten.
Dit heb ik zowel in sport als in school, werk en op sociale aspecten. Het gedrag dat ik vertoon is dat ik er veel tijd en energie in stop en soms mijzelf daarin voorbij loop.
Zelf denk ik dat de motivatie die eronder ligt enerzijds te maken heeft met het gevoel hebben dat ik een bepaalde waarde heb op het moment dat ik iets heb behaald. Anderzijds is mij gewoon dat vanuit mijn omgeving ik waardering krijg over mijn zijn, door middel van prestaties.
Hierin zie je duidelijk dat intrinsieke en extrinsieke motivatie soepel door elkaar heen vloeien. Waar vaak een onderscheid wordt gemaakt, zijn ze veelal onlosmakelijk aan elkaar verbonden.

‘Of komt het vanuit bewijsdrang of het gevoel van niet genoeg te zijn?’

Doordat ik inmiddels weet waar mijn motivatie vandaan komt kan ik beter inschatten of ik hetgeen dat ik ervoor over moet hebben mij het waard is.
Ik blijf daardoor dichter bij mezelf en kan ik soms nét een stapje meer zetten, dingen doen die ik minder leuk vind en omgaan met tegenslagen. Ook kan ik hierdoor beter mijn valkuilen in kaart brengen. Wanneer ik bijvoorbeeld door wil gaan met trainen vraag ik mijzelf soms af of dat is omdat ik echt ‘beter’ wil worden en of ik er ook echt beter van word. Of komt het vanuit bewijsdrang of het gevoel niet genoeg te zijn?
Hierdoor kan ik meer gegronde en weloverwogen keuzes maken. Overigens gebeurt misschien wel 98% van mijn handelen onbewust en heb ik het pas later door. De momenten dat ik ze wel door heb kan ik mezelf de keuze geven.

‘Wat een fantastisch gevoel!’

Ik maak de laatste armbeweging van het nummer en houdt deze houding even vast. De muziek stopt, het publiek applaudisseert en dan is het moment dat ik klaar ben.
Ik kijk naar mijn teamgenoten, we lachen en kijken elkaar vragend aan; ging het goed denk je? Bij mij voelde het wel oké, bij jou ook!? Ik voel me fijn, het ging lekker.
Dan kijk ik het publiek in en zie iedereen applaudisseren. De vrienden die naar mij zijn komen kijken juichen enthousiast en ik zwaai naar ze. Blij dat het erop zit. Alle spanning is weg.
De voldoening neemt de overhand en ik heb kriebels in mijn buik. Wat een fantastisch gevoel!
Alle negatieve aspecten van de weg er naartoe vallen weg. Het was het allemaal meer dan waard en ik zou het zo weer over doen!

 

‘Wat kan het mij opleveren?’

Mijn ervaringen uit het zwemmen neem ik mee in mijn professionele leven.
Ik probeer te ontdekken wat mijn motivatie is en maak een plan voor het desbetreffende doel dat ik wil behalen. Is de motivatie vanuit mij? Wil ik dit echt en wat kan het mij opleveren?
Of is dit een verkapte vorm van iets waarvan ik denk dat anderen van mij verwachten.

Bij spannende momenten denk ik aan het zwemmen.
Bij een presentatie of een spannende deadline neem ik mezelf voor dat ik klaar sta langs de badrand met gierende zenuwen door mijn lijf. Die gaan ook altijd weer voorbij.
Als ik met tegenzin aan taken moet beginnen probeer ik te denken aan de zaterdagochtenden wanneer ik het koude water eigenlijk niet in wil duiken.
Ik weet inmiddels van mijzelf dat als ik de dingen doe waarvoor ik écht ontzettend gemotiveerd ben, ik achteraf het gevoel zal ervaren als wanneer ik klaar ben met zwemmen.
Dat de muziek stopt, ik omhoog kijk en met kriebels in mijn buik er een glimlach
van oor tot oor op mijn gezicht verschijnt.

Deel deze blog

1 reactie

  1. Zo tof hoe je dit omschrijft. Herkenbaar! En mooi hoe je je ervaring met professioneel zwemmen vergelijkt met andere prestaties in het leven. Mooi hoe het je kracht geeft. Inspirerend!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *